Hellooooo India

Marjolein, Tim, Micheline en Andrea

29-2
In juni 2015 kregen we het rooster voor mijn coschappen, toen leek India nog zover weg. Tot het plots nog maar een paar weken was en we nog veel te veel moesten regelen en kopen. De laatste 2 weken begon de spanning echt te komen en nu is het dan zover, we zitten in het vliegtuig! Afscheid nemen was toch echt even lastig, vooral voor de dames, ogen vol traantjes. Nu beginnen we met z’n vieren aan dit avontuur. Het was direct even spannend, want Micheline dr paspoort werd tien keer bekeken door een beveiliger. De eerste vlucht ging prima, wat een vliegtuig! Dat is nog eens wat anders dan n transavia vliegtuig. Zelfs met onze economy tickets voelt het krijgen van eten en wijn als een luxe. Na onze overstap in Abu Dhabi de tweede vlucht met helaas vertraging, maar ach. Genoeg films, series, muziek en games. Toen we uiteindelijk om 3.30 in Delhi waren bleek t ophalen van de koffers toch wat lastiger, eerst visumcontrole. Ja hoor, dik uur in de rij en ’t zag er niet naar uit dat de paspoortmannetjes sneller gingen werken. Maar gelukkig en een pak van ons hart, we hadden al onze koffers! En ons mannetje van het reisbureau stond ons fijn op te wachten. Van hem kregen we ons eerste armbandje. Dit dragen mannen om de rechterkolom en vrouwen om de linker en het beschermt tegen het kwaad. Wat ons direct opviel was de enorme smog die buiten hing. Toen vervolgens de chauffeur kwam die we de hele week hebben moesten we toch echt even lachen, echt HOE passen die koffers in de auto. Maar naar tien pogingen was ’t hem gelukt en kwamen we rond half 7 aan in ons hotel wat echt prima is, eigenlijk best wel heel erg luxe. Om half 10 worden we alweer opgehaald voor een dagje Delhi, kort nachtje dus…

1-3
Aangezien driekwart van het ontbijt bestaat uit warme gerechten (die wij echt niet door onze keel krijgen) hebben we droog brood met jam gegeten en een cakeje, volgende keer maar de broodrooster haha. Naast onze chauffeur Pancham ging ook een gids mee, mister Frederick/snorremans. Andrea en MIcheline dr namen gingen prima, Marjolein werd Maria en zelfs na spellen werd T.I.M. Jim hahaha. (En dat houden we nog best goed vol). Vol stress in de auto want man dat verkeer , we waren in shock. Auto’s, bussen, motors, tuktuk, riksja en oja ook gewoon wandelaars, werkelijk alles en iedereen rijdt door elkaar. Een auto zonder krassen of deuken was dan ook zeldzaam. Af en toe even flink ons hart vastgehouden , maar allemaal goedgekomen ;). Eerst zijn we naar het oude gedeelte van Delhi gereden. Wat een smog weer! De lucht is dan ook grijs en t stinkt. Bij het eerste monument bleek maar al te goed hoe bijzonder wij als blanken zijn. Iedereen staart ons aan of wil zelfs op de foto, ofja vooral Andrea en Micheline want zij zijn blond. Ook leven er heel wat kinderen op straat, die dan ook goed een straat lang Tim hebben gevolgd. Then the big adventure: achterin op de riksja (arme man die zich in ’t zweet ploeterde om ons vooruit te krijgen). Zo gingen we door smalle marktstraatjes (amper 2 meter breed) en zelfs hier willen ze ’t liefst met drie riksja’s naast elkaar door de straat, waar ook nog veel mensen wonen en de winkeltjes alles hebben uitgestald. We hebben onze ogen uitgekeken! Daarnaast zijn we nog bij het Red fort gaan kijken, waar we bijna op de filmset van een of andere film belande. Vervolgens gingen we naar een gedenkplek van Ghandi , wat een verschil met het echte stadscentrum, prachtige bloemen , groen gras en we konden weer even een frisse neus halen. In New Delhi zijn we nog naar de minaret geweest, waar we wat langer in de heerlijke zon konden lopen. Foto’s maken is hier in India ook nog een dingetje, we moeten goed opletten waar we foto’s van maken voordat we zomaar 100-300 roepie (1 euro is 70 roepie) per fototoestel kwijt zijn. ’s Avond ’s hebben we heerlijk gegeten in ons hotel, groenten teppan yaki met noedels en ook wat frietjes omdat we daar stiekem veel zin in hadden. We waren wel de enige in het restaurant, dus elke hap werd ons de mond in gekeken haha. Morgen vertrekken we naar Jaipur met onze chauffeur.
2-3
Vanochtend zijn we aan de lange autorit naar Jaipur begonnen. Volgens mij hadden onze chauffeur toch wel in de gaten dat de vorige keer onze koffers wat lastig in de auto pasten. Dus.. de koffers gingen ’t dak op. We hoopte maar dat ze goed waren vastgebonden. Onderweg was er genoeg te zien. Het eerste stadje waar we langskwamen was totaal anders dan Delhi, grote hoge gebouwen en geen smog. Ook is het ons duidelijk geworden dat 4 mensen op een scooter gewoon kan (en een keer zelfs 6!), bizar is dan wel dat de ouders een helm dragen en de kindjes die ertussen en voorop zitten niet. Zelfs in de auto kregen we weer veel aandacht. Het aantal koeien dat we tegenkwamen nam gedurende de rit toe en verder hebben we ook kamelen gespot. Met de chauffeur kunnen we ook lachen. We vertelden hem over gewoontes bij ons over trouwen in nederland, toen we zeiden dat men ook kinderen kan krijgen zonder te trouwen was hij stomverbaasd. Tijdens de lunch bleek dat Indiërs veel, maar dan ook echt veel kunnen eten. Van ons bord rijst met kip konden goed 8 mensen eten. In de namiddag zijn we naar een soort tempel/berg gegaan waar veel apen zaten. Erg leuk om te zien, maar soms toch ook best eng als ze hun tanden laten zien.. Vervolgens kwam er nog een koe de trap aflopen haha . Bovenaan de berg was het uitzicht over jaipur echt super met een mooie zonsondergang. Ons hotel nu is niet zo luxe als de vorige, maar best prima. We hebben dan net ook lekker noedels gehad. We kunnen het pittige eten nog redelijk aan, al hebben Andrea en Marjolein er soms nog moeite mee en ’t nodige water wel nodig. Morgen nog een dag Jaipur te gaan.
3-3
Voor Marjolein en Tim begon de dag goed, Mar kreeg de deur niet open van de badkamer. Dus, via een smal raam op en neer haha. Eigenaar heeft wel 100 keer z’n excuses aangeboden en er een nieuw slot ingezet. Het ontbijt was super, we kregen een omelet. Als eerste zijn we naar het Amber fort gegaan waar we op een olifant mochten zitten, echt super leuk (al was het toch wel zielig)! Jaipur staat bekend om de vele winkeltjes en kraampjes met kleren en stoffen. Erg kleurrijk. We werden dan ook afgezet bij een winkeltje waar we goed geld hebben uitgegeven. Afdingen hoort erbij hier in India, een teken van respect… Vervolgens zijn we naar City Palace geweest, waar kleding en voertuigen van de adel van vroeger te zien waren. Ook hier zijn we weer een winkeltje Ingegaan waar Tim voorgedaan kreeg hoe een tulband gedragen werd. Inmiddels hadden we ons lesje wel geleerd en iets minder eten voor de lunch besteld, we hadden aan de rijst en noedels met kip en groenten nog steeds meer dan genoeg. Bij dit restaurant hebben we de stuffed paratha ontdekt, een soort pannekoek met daartussen een gele laag saus, erg lekker. Het is hier trouwens 30-33 graden, prima weertje! Dan het moment waar de dames al de hele dag naar uitkeken. Pancham hadden een adres waar men kleren maakte. Een grote winkel met veel stof in alle kleuren. Hier hebben we een echte Indiase outfit uitgezocht. Het opmeten van de maten was echt hilarisch. ’s Avonds werden de kleren al gebracht naar het hotel, helemaal op maat gemaakt. Daarna hebben we nog greys anatomy gekeken, super chill buiten onder n afdak.
4-3
Na weer een heerlijk ontbijt zijn we naar Agra gegaan, een 6 uur durende reis. De eigenaar van de bed en breakfast moest toch echt nog eens kwijt hoe mooi me we waren in onze Indiase outfit haha. Apart te zien hoe de route toch elke keer weer andere dingen en gebruiken laat zien. Niet alleen paard en wagen maar ook kameel en wagen, gewoon op de snelweg. Spookrijder is hier normaal, gaf af en toe toch wel spannende momenten. Naast de weg worden ook gewoon dingen verkocht, waardoor er dus plots een hek met ‘stop’ op de weg staat en je plots vol op de rem moet. Ook afritten kennen ze niet. Midden op de snelweg is er een wegovergang en draait men dus met de auto gewoon de andere kant op. Onderweg zijn we gestopt bij een soort fort, heel apart met trappen tot zeker 50 meter de diepte in. Maar ook hier merken we op straat en in de auto dat we blank zijn, kinderen en vaak gehandicapte mensen rennen achter ons aan voor geld en bij een tolplek slaan ze met hun verkoopspullen tegen het autoraam. Zelfs dieren worden gebruikt, er was een man met twee aapjes aan een ketting, liet deze saltos maken en op de auto zitten. Toen ie voor geld vroeg hebben we maar snel de deuren op slot gezet en ons gezicht omgedraaid. Agra is ook weer een totaal andere stad, hier was het verkeer nog enger . Echt ik ben verbaasd dat we nog maar 2 kleine ongelukken gezien hebben. Agra zag er wat armoedige uit, al waren de mensen best goed gekleed. Blijkbaar hebben ze vaak enkele koeien, die best prijzig zijn, maar vervolgens een armoediger huis. Het hotel was weer super (Taj Resort), bij aankomst stonden de mannen weer te popelen om onze koffers te slepen (10 roepie per koffer, en ze zijn echt echt zwaar) en de cola stond klaar. Snel even opgefrist en direct weer door naar het Agra fort. Toeristen betalen overal echt veel meer dan de Indiërs, maar ach. Dit fort was erg groot en mooi om te zien, uitzicht op de Taj Mahal. Daarna heeft Pancham ons nog afgezet bij een grotere supermarkt. Mies en Tim waren in het eerste hotel hun douchegel en shampoo vergeten dus die konden ze hier halen. Ook heb ik samen met Andrea en Mies een wit shirtje met opdruk gekocht voor het holi festival, kostte maar 100 roepie haha. Verder hebben we nog drinken en koekjes en chips gehaald voor de treinreis. Ons hotel hadden een zwembad op het dak, dus daar hebben we ’s avonds fijn van genoten. Daarna hebben we nog lekker in het hotel gegeten (kip,curry, rijst en omdat de paratha hier niet lekker was nog maar wat frietjes besteld). Daarna hebben we nog een Indiase tv serie uitgelachen en een aflevering van greys gekeken.
5-3
Er werd ons verteld dat er om 6.45 een mooie zonsopgang te zien zou zijn bij de Taj Mahal. Wij onze wekkers gezet, stonden we dan boven op het dak van ’t hotel, bewolkt en dus niks zonsopgang. Toen werden Andrea, Mies en ik alle drie tegelijk niet lekker. We dachten zal wel aan eten gelegen hebben, maar Tim hadden nergens last van. Toch een poging gedaan te ontbijten, toast met jam en banaan. Vervolgens zijn we lopend naar de Taj Mahal gegaan, kregen weer tig keer een aanbod voor een tuktuk, maar na al die autoritjes was lopen fijn (was ook maar kwartier lopen). Bij de Taj was er tassencontrole, Mies moest haar banaan eruit halen. Er zaten heel wat apen op ’t dak en die zagen die banaan wel zitten haha. Wat een drukte! Maar wat is de Taj mooi om te zien, beetje jammer dat de pilaren aan de zijkanten in de steigers stonden. Steigers hier in India zijn ook lachen, vaak van houten palen aan elkaar geknoopt zonder plateaus. Beetje jammer was ook dat de fonteinen droog stonden. Dat zou het echt hebben afgemaakt want de tuinen waren mooi. Na de nodige foto’s zijn de we naar binnen gegaan, hier moesten we shoecovers aantrekken. Van binnen viel de Taj wat tegen, erg donker en er was alleen een graf te zien. Aan de achterkant van de Taj was er een mooi uitzicht met een rivier waar nu wel eens water in stond haha. Na de Taj hebben we nog even de zwemkleren aangetrokken, al was ’t zonnetje ver te zoeken. Daarna de koffers weer ingepakt voor de treinreis. Ondertussen belde de receptie naar de kamer of ze de koffers konden halen, alles voor ’t geld haha. Maar ach, scheelt ons weer slepen. Daarna nog een lekkere lunch, ofja, de meiden voelde zich nog steeds niet heel goed, Tim had grote honger haha. Na toast met omelet en rijst was het wachten op Pancham. Nadat de koffers weer op ’t dak van de auto zaten, hebben zijn we samen met hem op de foto gegaan, wat hebben we geluk gehad met deze leuke chauffeur. Op het station van Agra stonden veel mannen te popelen onze koffers te dragen en ook stond er een man klaar om ons te begeleiden op het station. We waren echt verbaasd hoe onze koffers werden gedragen door 1 persoon: 2 koffers op het hoofd, 1 hangend aan de schouder en een in de hand rollend. Wat een drukte op het station! Goed oplettend op onze koffers werden we weer aangestuurd. Tim ging tellen: op een bepaald moment keken er minstens 20 mensen. En die kijken dan niet even, nee ze staren je aan voor een halfuur. Ook weer een stel kinderen die geld wilde, mennn wat gingen ze zich aanstellen, doen alsof ze flauwvallen, een fotogebaar maken, alles om maar iets te krijgen. Maar, geleerd van Pancham om niks te geven, hebben we ze negeerd. Toen kwam er een trein, weer even grote shock. Echt, gigantisch veel mensen die zich in een coupé willen proppen, en toen de trein ging rijden hingen er mensen uit de deur. We waren echt zo bang dat we ook zo ’n trein zouden krijgen. We hadden immers 2e klas tickets… .Gelukkig kwam de begeleider vertellen dat 2e klas ’t hoogste was, maar zelfs toen onze trein kwam aanrijden kregen we nog de kriebels. De ramen van de slaapcoupes waren namelijk geblindeerd. Maar wat een meevaller! We hadden een hokje met 2 stapelbedden, airco en zelfs ’n stopcontact. Enige irritante was dat er gordijnen waren, en iedereen die langskwam blijkbaar niet netjes in ’t gangpad kon lopen maar de halve gordijnen meetrok. Ook waren er verkopers in de trein, maar hier hadden we amper last van. Er stond een lange reis van 14 uur op ons te wachten, maar de trein was ’n halfuur vertraagd. Om de tijd door te komen hebben we een marathon greys gedaan. Ons avondeten bestond uit chips, chocolate chip cookies en cola en water, beetje weinig dus maja. De trein bleef bij een stop echt super lang staan, dus al snel werd duidelijk dat de rit n uurtje langer ging duren. Omdat we onze waardevolle spullen niet zomaar onbewaakt wilden laten, hebben we waakshifts gehouden van twee uur. Om het station van Nagpur niet te missen, hebben we het aantal tussenstops geteld.

Volgende vertellen we over ons hostel en het coschap, Namaste!